Fotograferen in Frankrijk

Het Frankrijk-gevoel in je foto’s

Vraag mensen te associëren met het woord Frankrijk, en er komt direct een vloed aan woorden en beelden op gang. Flitste er al een stokbrood of alpinopet door je hoofd? Of een jeu de boules-baantje onder de platanen? Voor veel mensen is er dan ook zoiets als het Frankrijk-gevoel. Leuk om hier als fotograaf in beelden mee te associëren.

Van Romaanse kerkjes tot het nachtleven in Parijs

Maar er zijn talloze andere onderwerpen waarop je je kunt concentreren als je in Frankrijk gaat fotograferen. Misschien wil je je lens wel richten op de architectuur van de talloze Romaanse kerkjes, gotische kathedralen of middeleeuwse abdijen die het land rijk is. Of op de mode en het nachtleven in metropool Parijs. Als je van landschapsfotografie houdt, kun je je in Frankrijk laven aan een enorme diversiteit. Van de lavendelvelden in de Provence tot de steile pieken van de Pyreneeën en van de Middellandse Zee tot de onmetelijke stranden in Normandië bij laagwater. Kortom: de variatie aan fotografische onderwerpen in het land is enorm. In Frankrijk raak je dan ook nooit uitgefotografeerd! Vind je het leuk in een klein groepje te fotograferen, samen met andere fotograferen, kijk dan eens naar de fotoreizen van Fotowandelaars in Frankrijk.

Mag ik u fotograferen? In het Frans

Het is in Frankrijk vaak verstandig om toestemming te vragen als je mensen wilt fotograferen. Dit omdat de privacyregels in Frankrijk streng zijn. En hoewel de Engelse taal door steeds meer mensen gesproken wordt in Frankrijk, zijn er nogal wat Fransen die zich er ongemakkelijk onder voelen zich in het Engels uit te drukken, of die de Engelse taal niet machtig zijn. Jammer als je nou net díe mensen wilt fotograferen. Hier een paar handige zinnetjes die van pas komen bij het vragen om toestemming:

Mag ik een foto van u maken?
Puis-je vous prendre en photo? / Est-ce que ça vous dérange que je vous prenne en photo ?

Ik wil de foto graag gebruiken voor een publicatie in een buitensportmagazine:
Je souhaite utiliser la photo pour une publication dans un magazine de plein air

Hartelijk dank!
Merci beaucoup !

Regels voor het fotograferen van mensen in Frankrijk

De regels voor het publiceren van afbeeldingen van herkenbare personen zijn vrij streng in Frankrijk. Je mag mensen wel in het openbaar fotograferen zonder toestemming, maar alleen op plaatsen die zichtbaar zijn vanaf het publieke domein. Wat níet mag is herkenbare foto’s van mensen publiceren als ze daarvoor geen toestemming hebben gegeven. Daarop is wel een belangrijke uitzondering, wanneer de foto geacht wordt bij te dragen aan de uitwisseling van ideeën en meningen die onmisbaar worden geacht voor een democratische samenleving. Wil je meer weten over de rechten van Franse burgers als je ze fotografeert, raadpleeg dan deze website van de Franse overheid.

Regels voor straatfotografie in Frankrijk

In Frankrijk mag je mensen op straat fotograferen. Zijn de mensen herkenbaar op je straatfoto’s, dan mag je ze niet zonder toestemming publiceren. Dat is een belangrijk verschil met de regels voor straatfotografie in de meeste andere landen. Ook mag je in Frankrijk genomen straatfoto’s van mensen niet commercieel gebruiken, tenzij je met modellen werkt. Zoek je een in het Frans opgestelde brief om toestemming voor publicatie aan iemand te vragen, klik dan hier voor een modelbrief. Goede informatie over het aanscherpen van quitclaims in het algemeen vind je hier.

Franse volksaard en Franse karakters fotograferen

Fransen worden door West-Europeanen vaak gezien als individualistisch, onafhankelijk en een tikje arrogant. Dat laatste komt misschien wel door het nog altijd wijdverbreide zelfbeeld van de Fransen dat ze bijzonder verfijnd, beschaafd en cultureel ontwikkeld zouden zijn. Hoe dan ook, als fotograaf is het interessant om deze al dan niet vermeende eigenzinnige volksaard tegen het licht te houden als je karakters wilt fotograferen in Frankrijk. Vraag wel even toestemming als je de beelden ook wilt publiceren, want er zijn strikte regels voor het herkenbaar publiceren van personen in Frankrijk.

Landschappen fotograferen in Frankrijk

Als je graag landschappen fotografeert ben je in Frankrijk aan het goede adres, want de diversiteit aan landschappen is overweldigend in Frankrijk. De ene keer fotografeer droogvallende getijdenpoeltjes bij laagwater in Bretagne, een andere keer breng je de hoogste pieken van het Europese continent in beeld in de Franse Alpen.

Van Mediterrane sferen tot de Normandische stranden

Fotografeer je liever in Mediterrane sferen, dan hoef je vanaf de Alpen maar een paar honderd kilometer verder af te zakken naar de Provence of naar de Côte d’Azur. En wat dacht je ervan om de vulkaanlandschappen van Auvergne, de wijngaarden van Bourgondië, of de kalkrotsen en stranden van Normandië te fotograferen? Of de onpeilbare dieptes van de Gorges du Tarn en de Gorges du Verdon?

Granieten stadjes

Vergeet ook niet de granieten stadjes en dorpen in de Limousin, de kastelen langs de Loire en de vele Romaanse en gotische kerken en kathedralen die door het hele land verspreid staan. En dan hebben we de weerbarstige Pyreneeën, de duistere Morvan of de ruige Ardèche nog niet eens genoemd. Waarom de landschappen in Frankrijk zo ongelooflijk divers zijn? Door de grote verschillen in reliëf, gesteenten en klimaten.

Frankrijk, het land van de uitvinders van de fotografie

Was het Joseph Nicéphore Niépce in 1926 of was het Louis Daguerre in 1931 die het fotografische procedé in de basis uitvond. Daar zijn de meningen nog wel eens over verdeeld. Vaststaat dat de bakermat van de fotografie in Frankrijk ligt, want de wieg van beide pioniers stond in Frankrijk. Het beroemdst is de daguerreotypie-methode met verzilverde platen van Daguerre geworden.

Beroemde Franse fotografen

De bekendste Franse fotograaf is zonder twijfel Henri Cartier-Bresson (1908-2004). Tot op de dag van vandaag wordt het door hem gemunte ‘decisive moment’, het enige en beslissende moment waarop volgens Cartier-Bresson genomen dient te worden nog altijd bediscussieerd en aangehaald. Al vroeg in de jaren dertig begon hij met een kleinbeeld Leica-camera te fotografen, een veel handzamer apparaat dan voorheen, dat hem beter in staat stelde ‘onzichtbaar’ te blijven als fotograaf. Henri Cartier-Bresson was een van de medeoprichters van persbureau Magnum. Beroemde Franse documentaire fotografen als Raymond Depardon en Marc Riboud zouden zich later bij persbureau Magnum aansluiten. Robert Doisneau, ook een zeer bekend Frans fotojournalist, werd nooit lid van Magnum.