Fotograferen langs de Oosterschelde; sporen uit het verleden

Door de getijdenwerking en het goed bewaarde cultureel erfgoed is het prachtig fotograferen langs de Oosterschelde. Tegen het decor van de eeuwige strijd tegen het water kun je prachtige beeldverhalen maken rond dit grootste Nationale Park van Nederland. In deze blog neem ik je mee naar Tholen en Sint Philipsland, twee van mijn favoriete eilanden.

Geen dijken, geen Zeeland

Zonder bedijking zou Zeeland niet veel meer dan een moeras zijn. Eiland-achtige platen zouden worden afgeslagen en steeds worden verplaatst door water, wind en stromingen. Zeeland zou een speelbal van de golven zijn. Door noeste arbeid wisten de Zeeuwen het land te veroveren op de zee. Eiland Tholen werd in de 13^e eeuw bedijkt. Het veel kleinere Sint-Philipsland volgde twee eeuwen later.

Veel cultuurhistorie te fotograferen

Maar de strijd tegen het water is natuurlijk nooit gestreden, ook niet na de aanleg van de Deltawerken. Wie er oog voor heeft – en zich er een beetje in verdiept – kan overal de sporen en structuren van de strijd tegen het water uit het verleden zien. In het landschap, in stadjes en in dorpen. Doordat in onbruik geraakte zaken als gemalen en waterkeringen van de ondergang gered zijn, is er erg veel te fotograferen voor een interessant beeldverhaal.

Grootste Nationale Park van Nederland

Helaas zijn veel getijdenhavens verdwenen. Maar aan de Oosterschelde zijn ze nog wel te vinden. Dankzij de waterdoorlatende stormvloedkering is de getijdenritmiek hier behouden. Reden om dit bijzondere estuarium tot natuurreservaat uit te roepen. Sinds 2002 is het grootste Nationale Park van Nederland dan ook een gebied dat grotendeels onderwater ligt! Half verscholen onder de golven geeft het twee maal per etmaal zijn geheimen een beetje prijs. Op de slikken die bij laagwater tevoorschijn komen, scharrelen dan lepelaars en pierenstekers rond, en soms nog wat fotografen.

En daarmee is de Oosterschelde een van de bijzonderste plekken om te verblijven in ons land. Wie ’s avonds even alleen aan het water gaat zitten om de zon in stilte onder te zien gaan, tja, die wil eigenlijk niet meer weg.